کالیبره کردن شاخص های خسارت متعارف با سطوح عملکرد سازه ها

میزان پتانسیل ایجاد خسارت بر سازه ها، یکی از مباحث پایه در مهندسی زلزله است. پارامترهای زلزله مانند حداکثر شتاب، طیف پاسخ الاستیک، اگرچه بسیار اهمیت دارند اما نمی توانند معیار قابل اطمینانی از پتانسیل خسارت آوری یک زلزله را ارائه دهند. یکی از راه های سنجش میزان خسارت یک سازه، استفاده از شاخص های خسارت می باشد. ترکیبی از تغییر شکل های زیاد سازه بیان می گردد که سبب ایجاد خسارت می شود و هم چنین میزان خسارتی که به دلیل تکرار بارگذاری چرخه ها ایجاد می شود. راه دیگری برای تخمین درجه خسارت وارد بر یک سازه، تخمین ارتباط بین خسارت و جابجایی نسبی طبقات است. جابجایی نسبی طبقات، یکی از پارامترهای اولیه در ارزیابی عملکرد سازه است، و در سطح وسعی به عنوان پارامتر اصلی در سنجش تغییر شکل های پلاستیک ساختمان ها مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق، جهت کالیبره کردن شاخص خسارت با سطح عملکرد سازه ها، از روش مدل سازی توسط برنامه های sap به روش تاریخچه زمانی غیرخطی و idarc استفاده شده است. در این تحقیق شاخص خسارت مورد نظر در سازه های 4، 8 و 12 مشخص شده، سپس سطح عملکرد این سازه ها در شتاب نگاشت های مورد نظر تعیین شده و درنهایت سطح عملکرد و شاخص خسارت مورد نظر با هم مقایسه شده اند تا رابطه بین این دو به دست آید. در مدل سازی های این تحقیق در همه مدل های 4، 8 و 12 طبقه شاخص خسارت 1/0 و 25/0 که معرف شاخص بدون خسارت و خسارت اندک است. با سطح عملکرد io به معنای سطح عملکرد اسکان فوری در یک تراز طبقه بندی شده اند و در همه مدل های 4، 8 و 12 طبقه، شاخص خسارت متوسط با وجود ترک های شدید و شاخص خسارت بسیار شدید به معنای فروریختن در سازه می باشد. با سطح عملکرد c به معنای سطح عملکرد خرابی در یک تراز طبقه بندی شده اند.